Absolwentka wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych(ASP); dyplom z wyróżnieniem w 1979 roku w pracowni prof. Ireny Lipskiej-Zworskiej i pracowni rzeźby prof. Alojzego Gryta oraz bielskiego Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych(dyplom z wyróżnieniem w 1974 roku).
Stypendystka Ministerstwa Kultury i Sztuki(1998 i 1987) oraz międzynarodowych sympozjów ceramiczno-rzeźbiarskich i malarskich w Izraelu, Niemczech, Danii, Czechosłowacji i Polsce.
Prezeska Opolskiego Oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków(1994-96).
Współorganizatorka i komisarz Międzynarodowych Sympozjów Ceramicznych "Tułowice'87", "Tułowice'88", "Tułowice'89", wystaw poplenerowych oraz międzynarodowej wystawy "Spaltung".
Uczestniczka ok. 130 wystaw; w Niemczech, Danii, Holandii, Czechosłowacji, ZSRR, Portugalii, Włoszech, Izraelu i Polsce.
Jej prace znajdują się w kolekcjach sztuki współczesnej Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Okręgowego w Wałbrzychu, Bolesławcu i Raciborzu, Muzeum Śląska Opolskiego, w kolekcjach International Sammlung Schloß Glücksburg - Rőmhild/Niemcy, Galeria d’Arte - Grottaglie/Włochy, Park Gan Remez - Beer Sheva/Izrael, jeleniogórskiej Fundacji UNIKAT, opolskiej Galerii Sztuki Współczesnej, Związku Polskich Artystów Plastyków i Uniwersyteckim Szpitalu Klinicznym oraz prywatnych.
Została nagrodzona I Nagr. VI Biennale Ceramiki Polskiej w Książu, I Nagr. wystawy konkursowej „Artystki Opolskie Prezentują“, I Nagr. wystawy konkursowej „Salon Sztuki Użytkowej“ w Opolu, Wojewódzką Nagrodą Artystyczną "za osiągnięcia w twórczości ceramicznej..." oraz nagrodami wystaw konkursowych Salonu Wiosennego i Jesiennego w Opolu. Przyjęła Odznakę za zasługi dla Miasta Opola(Nr.9458).
Zaangażowana w szkolnictwie artystycznym - prowadzi pracownię ceramiki artystycznej w Zespole Państwowych Placówek Kształcenia Plastycznego w Opolu. Za "wzorowe, wyjątkowo sumienne wykonywanie obowiązków wynikających z pracy zawodowej w służbie Państwa" uhonorowana odznaczeniem państwowym - Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę(Nr 390-2019-11), przyznanym przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
Tworzy głównie w glinie szamotowej, która w formie rzeźbiarskiej i zróżnicowaniu struktur najpełniej oddaje możliwości kształtowania.
Realizuje rzeźby ceramiczne - kompozycje inspirowane światem przyrody: wyspy, trawy, dmuchawce i muszle, ptaki oraz zestawy form gloryfikujące piękno ludzkiego(kobiecego) ciała.
Fascynuje się organiczną rzeczywistością i jej strukturami – formami o różnych kształtach, o powierzchni chropowatej, nie szkliwionej, subtelnej i zrównoważonej, innym razem dynamicznej. Kontempluje piękno natury; ślad narzędzia, odcisku palca i przypadku - dopełnione dziełem ognia.
... Fantazyjne, spiczaste kontynenty, wbijające się w przestrzeń drapieżnie, syntetyczne ptaki, wzbijające się do lotu gdziekolwiek, gdzie-lepiej, a może i byle gdzie. Jeśli przyjąć „literacki” punkt widzenia... Danuta Nowicka "Opole" 1992...Prawda zawarta w dziełach ma także swoje inne implikacje, które wywołują skojarzenia z organiczną rzeczywistością. Materia przyobleka różnokształtne formy,przemawiając do nas bogactwem subtelnych i zrównoważonych, innym razem dynamicznych i pełnych napięć obrazów natury. Kruche, ulotne niczym ptaki prace opolskiej artystki Marii Kupczak-Zajadacz, to niemal zaprzeczenie właściwości ceramicznej materii. Naprężone i delikatne, jak pająki obejmują przestrzeń. Wieloelementowa kompozycja inspirowana światem przyrody jest jednocześnie możliwością kontemplacji piękna w nim zawartego... Katarzyna Żak, wstęp do katalogu: "Międzynarodowy Plener Ceramiczno Rzeźbiarski - Bolesławiec2004"...Rzeźby ceramiczne to wieloelementowe kompozycje inspirowane światem przyrody, szczególnie strukturami występującymi w naturze. Jej prace charakteryzują często nieszkliwione chropowate powierzchnie, ślady narzędzi, odciski palca... Joanna Filipczyk „Sztuka na peryferiach Opolskie środowisko plastyczne 1945-1983” (str.283-284) - Muzeum Śląska Opolskiego 2015 ..."rasowa rzeźbiarka". Pisząc to mam na myśli: arystokratyczna, inna od tych, którzy ją otaczają, nieprzeciętna, wyrazista, wybitna. Tworzy prace szorstkie, nieszkliwione, sprawiające wrażenie surowych i czerstwych, w naturalnych kolorach ziemi. Materiał, z którym pracuje, to porcelana i glina szamotowa......Przy "Porzeczkowym polu" po raz pierwszy zdarzyło się w mojej kolekcjonerskiej historii, że tytuł pracy tak bardzo zwrócił moją uwagę, zaintrygował mnie i sprawił, że zapragnęłam ten obrazek mieć dla siebie na zawsze. Taki tytuł pobudza wyobraźnię i zmysły. Nigdy wcześniej nie widziałam całego pola porzeczek, ale z pewnością musi to być piękny widok, a dodam, że pachnący i smakowity. Okazało się, że mały kafelek może być inspiracją dla początkujących ceramików, bo jest przykładem wspaniałego kunsztu artystki. Wszystko jest tu perfekcyjne - kompozycja, proporcje, podział, zestawienie kolorów, dobór mas, wypalenie. Ten ceramiczny obrazek, gdy patrzy się na niego z pewnej odległości, wygląda zupełnie jak namalowany farbami na płótnie. Według mnie, w skali od 1 do 6 punktów zasługuje na szóstkę plus!... Iwona Siewierska "Do trzech razy sztuka" (str.158-163) - Fundacja Unikat, Jelenia Góra 2021